Expect the unexpected.

Hallo lieve mensen! Het vorige blog dat ik heb geschreven zou eigenlijk mijn laatste blog zijn. Ik had natuurlijk niet verwacht dat mij thuis nog een aantal verrassingen stonden op te wachten. Ik kan het dus niet laten om hier nog 1 allerlaatste blog over te schrijven.

Zoals jullie weten vloog ik op 24 januari naar Nederland. Dit was ook de dag dat Wesley en ik een jaar samen zijn. Best bijzonder toch?! We werden al vroeg opgehaald door het busje dat ons naar het vliegveld Suvarnabhumi zou brengen. Nadat we onze kamer helemaal netjes hadden achtergelaten was het tijd om afscheid te nemen van Sita Villa. Ik ging het ook nog wel missen, aangezien we daar toch 10 weken hebben verbleven en ondanks dat het keuken personeel soms een beetje chagrijnig reageerde, moet ik bekennen dat ik deze pittige dames nog ga missen ook!
Ik reisde samen met Lorien, Rebecca, Randy, Bart en Jordi terug naar Nederland. Alles verliep vloeiend op het vliegveld en voordat we het wisten zaten we in het vliegtuig. Ik vond het vreemd om weer allemaal westerse mensen om me heen te hebben in het KLM vliegtuig. Ik betrapte mezelf er zelfs een paar keer op dat ik “Thank you” zei tegen de Nederlandse personeelsleden. De reis zou ongeveer 12 uur duren. Ik was blij dat we overdag vlogen, aangezien ik toch geen ster ben om in het vliegtuig te slapen. Ik heb de hele vlucht van allerlei films gekeken. Hier keek ik namelijk al een paar weken naar uit, aangezien ik in Bali en Thailand geen film heb gekeken!
De tijd vloog voorbij en voordat we het wisten raakten we Nederlandse bodem. De frisse lucht kwam ons alweer tegemoet. Pfoe ik vond het toch wel raar om weer in ons koude kikkerlandje te zijn!

Toen we eenmaal uit het vliegtuig stapten en onze koffers hadden, was het tijd om afscheid te nemen van de groep. We hebben immers 5 maanden met elkaar opgetrokken dus ik vond het best nog wel een beetje lastig. Na het afscheid was het tijd om de gate uit te lopen. We keken er allemaal naar uit om onze familie en vrienden weer te zien. Toen ik de gate uitliep lachte een groot spandoek mij tegemoet. Mijn lieve vader, moeder, zus en broer stonden me op te wachten. Het duurde niet lang of het spandoek werd naar beneden gehaald: mijn drie lieve vriendinnetjes Melanie, Celine en Kirsten stonden me op te wachten! Wauw wat een geweldig welkom! Ik wist al dat Wesley er niet bij kon zijn aangezien hij geen vrij kon krijgen van zijn werk, maar ik zou Wesley zien wanneer ik weer thuis kwam. Althans, dat dacht ik… Toen ik stond bij te komen van de leuke verrassing kreeg ik ineens een belletje. Wesley belde me! Ik vond het super leuk om zijn stem even te horen. Zo had ik toch het gevoel dat hij er nog een beetje bij was. Op een gegeven moment zei hij dat ik een leuk roze truitje aan had. Ik had hem een foto gestuurd van mij in het vliegtuig dus ik dacht dat hij dat truitje op de foto had gezien. Ineens zei hij dat ik me om moest draaien. Ik draaide me om en keek recht in de ogen van Wesley. AAAAAAAH! Jullie kunnen je vast wel voorstellen dat ik helemaal door het dolle heen was. Ik kon het niet geloven en kon mijn geluk niet op! Wat een verrassing! Uiteindelijk had hij vrij gekregen van zijn werk, omdat het niet zo druk was. Ik vond het echt een geweldige verrassing en het maakte alles helemaal compleet.
Nadat er heel wat knuffels waren uitgedeeld zijn we in een restaurant dichtbij Schiphol gaan eten. Het was echt super gezellig. Ik merkte wel dat ik erg moe was dus toen we na het eten op weg naar huis reden viel ik onderweg als een blok in slaap. Eenmaal thuis aangekomen stond er een mega spandoek in de tuin met de tekst: 5 maanden Bali en Thailand. Welkom thuis Jessica :) . Die nacht heb ik heerlijk geslapen en ik werd ook pas tegen de middag weer wakker.

Op maandag 25 januari nam Wesley me mee uit eten. We hebben lekkere spareribs gegeten. MMM dat smaakte me wel weer erg goed na zo’n lange tijd! Het was echt een heerlijke avond en we hebben lekker gekletst. Op een gegeven moment was het tijd om naar huis te gaan. We hadden besloten om naar Wesley’s ouders, opa en oma en zus te gaan aangezien ik die natuurlijk nog niet had gezien.
Toen we Erica binnenreden en we bij de Koperbar reden ging Wesley ineens naar links met de auto. Ik begreep niet zo goed waarom. Misschien moest hij even pinnen of naar de winkel?!
Het duurde niet lang of ik begreep wat er aan de hand was. Ik zag een heleboel mensen staan met in het midden een groot spandoek: Welkom thuis Jessica! Al mijn lieve vrienden en familie stonden me op te wachten. Ik kon het niet geloven en wist niet wat ik moest doen! Ik was helemaal verbaasd en verrast. Ik heb iedereen lekker geknuffeld. Ik vond het echt geweldig om iedereen weer in de armen te kunnen sluiten. Na het knuffelen zijn we naar binnen gegaan. Er was een leuke surprise party georganiseerd voor mij! Ik straalde de hele avond en ik genoot optimaal van al die lieve mensen om me heen. Ook ben ik goed verwend met van allerlei leuke cadeaus. Het was een avond om nooit meer te vergeten!
Ik wil iedereen nogmaals van harte bedanken voor deze geweldige avond. Jullie zijn de besten!